De oprichter en eigenaar van WikiLeaks, Julian Assange, is benoemd tot Persoon van het Jaar. Hij is degene die hoofdverantwoordelijk is om honderdduizenden documenten openbaar te maken. Hiermee kan hij betiteld worden als een van de grootste voorvechters van de democratie en de vrijheid van informatieverstrekking.
De Amerikaanse overheid wil niets liever dan Assange in de gevangenis stoppen en vervolgens de sleutel weggooien. Maar wat heeft Assange met zijn website Wikileaks nou verkeerd gedaan? Hij maakt communicatie tussen de ambtenaren, ambassadeurs en ministers openbaar. De zaken die te lezen zijn, schokken veel mensen. Zo wilden de Verenigde Staten spionageactiviteiten opzetten tegen de Verenigde Naties en het VN-hoofd, Ban Ki-moon. Arabische leiders pleitten voor een luchtaanval op Iran en president Medvedev van Rusland wordt de "Robin van Poetins Batman" genoemd.
Premier Berlusconi van Italie is volgens de Amerikaanse vertegenwoordigers van het volk "zwak, ijdel en ineffectief als modern leider', President Sarkozy van Frankrijk is "lichtgeraakt en reageert op een persoonlijke, autoritaire wijze". Angela Merkel van Duitsland is "risicomijdend en zelden creatief" en premier Karzai van Afghanistan een "extreem zwakke man die niet naar feiten luistert".
Deze betitelingen zijn pijnlijk voor de betrokkenen en pijnlijk voor de Amerikaanse overheid dat ze in de openbaarheid komen. Maar dat is toch echt de schuld van die overheid: dan hadden dit soort zaken niet opgeschreven moeten worden. Overigens doen andere overheden precies hetzelfde, daarover hoeven we ons geen enkele illussie te maken. Alleen zijn die documenten (nog?) niet in de openbaarheid gebracht.
Wat de acties van Wikileaks duidelijk heeft gemaakt, is dat de democratie waarin wij leven op de helling staat vanwege de acties door de mensen die uit de belastingopbrengsten betaald worden. Democratie is veel meer dan alleen eens per vier jaar gaan stemmen; het is een systeem waarbij de mensen in alle openheid mogen en kunnen meepraten over de maatschappij en de richting die gevolgd moet worden. Wikileaks toont met de publicaties van de documenten aan hoe overheden zich vastklampen aan de macht, mensen en organisaties bespioneren en alle fatsoensnormen overtreden waar het gaat om respectvolle bejegeningen.
Het zal wel een illussie zijn, maar wellicht leidt de Wikileaks-actie er toe dat overheden met meer respect omgaan met individuen en minder documenten betitelen als "Secret" en "Top Secret". Geheimen zorgen immers alleen maar voor problemen en de waarheid duurt inderdaad het langst.
